Hoe mijn kraamweek verliep.
De eerste dag/nacht van de kraamweek.
De bevalling is klaar, de baby is geboren en dan? Om 23:00 reden we weg van het ziekenhuis, onderweg naar huis. Op dat moment besefte ik nog niet dat ik echt een klein mensje op de wereld heb gezet; het voelt nog niet echt. Ik zat nog in een soort waas van de bevalling en had door adrenaline nog veel energie.
Eenmaal thuis aangekomen en nog even wachten tot de kraamzorg kwam. Dit was een andere dan bij de bevalling. We bespraken een aantal punten, zodat we de nacht goed in konden. Ze liet ons zien hoe je de 2 kruiken het beste gebruikt en neerlegt in het bedje, vertelde dat het mutsje eerst op moet blijven, omdat een baby zijn warmte reguleert via het hoofdje, en dat wij bij elke verschoonbeurt even moesten temperaturen. Wij moesten vaak de temperatuur opmeten, omdat ons zoontje in het ziekenhuis een lage temperatuur aangaf en dit bleef een beetje aanhouden. De thermometer gaf tussen 35,8-36,3 aan. Ik vond dit enorm spannend, omdat er zo op gehamerd werd dat ze tussen de 36,5-37,5 moeten zitten. Rond 01:00 was de kraamzorg weer weg en gaf aan dat er de volgende dag weer een ander iemand komt. Ik had die nacht ook amper geslapen, omdat ik zo met die temperatuur zat. Hij was die nacht nog wat aan de lage kant, maar daarna ging zijn temperatuur gewoon weer goed.
De eerste volledige dag in de kraamweek.
De nacht verliep verder goed. De volgende dag was de eerste volle dag in de kraamweek. Door mijn bevalling had ik enorm last van mijn bekken en deed zitten veel pijn. Ook lopen naar het toilet kon ik niet zelf; ik kon amper staan. Mijn vriend heeft mij altijd geholpen en ik ben ook ontzettend dankbaar voor de zorg die hij mij heeft gegeven.
De kraamzorg belde aan. Ik zat vol met vragen, dus was ik blij dat er iemand kwam. Het was een aardige vrouw, maar ze gaf al snel aan dat ze er alleen een ochtend is en dat er morgen weer iemand anders komt. De vrouw gaf aan dat alle kraamzorgorganisaties het enorm druk hebben en ze maar de minimale zorg van 24 uur in 1 week kunnen geven. Ik baalde hier wel van, maar ik begreep het wel. Het was al heel erg fijn dat er überhaupt kraamzorg voor de minimale uren kon komen.
We kregen verdere uitleg over de kraamweek en de verzorging van moeder en baby. Er werd verteld hoe je de navelstreng schoonmaakt, huidverzorging en slaapritmes. Er werd aan mij verteld dat ik veel rust moest nemen, verschillende manieren om je baby te laten aanleggen aan de borst en dat je je borsten moet koelen.
Ik had een soort samengeperste steken onderin mijn buik als ik borstvoeding gaf. Dat waren blijkbaar naweeën. Nou kan ik je vertellen dat ik die naweeën echt geen pretje vond. Het aanleggen van je baby is in het begin wel lastig en soms ook wel even pijnlijk, maar als je die naweeën er dan nog bij hebt, dat hoort erbij en zorgt ervoor dat je baarmoeder weer kleiner wordt en teruggaat naar de goede plek. Ik denk dat ik wel de hele week naweeën heb gehad, maar dat ze na 4 à 5 dagen niet echt meer pijnlijk waren. De laatste dagen waren ze alleen even vervelend.
Weer een andere kraamhulp.
Er kwam weer een andere kraamhulp; dit was inmiddels nummer 4. Ik ben dus erg dankbaar dat er kraamzorg kan komen, maar het is toch niet heel prettig om zo veel verschillende mensen te hebben die naar je privé-delen moeten kijken. Ze moeten namelijk wel kijken of alles goed geneest beneden. Deze vrouw was ook aardig, net als de rest van de vrouwen. Toen ze mij zag lopen, nou ja, strompelen naar het toilet. Gaf ze aan dat ze even met de verloskundige wou overleggen om mij wel een ibuprofen te laten nemen, omdat de pijn niet minder werd en ik ook niet rechtop kon zitten. De kraamzorg gaf aan dat zij de rest van de kraamtijd hier doet.
De verloskundige komt ook nog langs in je kraamweek, volgens mij 2 of 3 keer. Dit vond ik zelf niet erg, omdat de verloskundige die ik had echt enorm lief was en zo goed had geholpen bij de bevalling.
De hielprik
We werden gebeld door kraamzorg om te vertellen dat er toch iemand anders komt, omdat de vrouw van gisteren ziek is geworden. Dit was dus nummer 5, maar deze vrouw bleef de rest van de tijd en heeft ons erg fijn geholpen.
Toen kwam er iemand om de hielprik af te nemen bij mijn zoontje. Dit werd gedaan terwijl mijn zoontje op mij lag. Ik denk dat ik harder heb gehuild dan mijn zoontje. Hij vond het allesbehalve fijn en het duurde ook enorm lang. Een dag later kwam er iemand om te prikken tegen geelzucht. Deze mevrouw gaf aan dat het handig is om je kleintje rechtop te hebben, zodat de zwaartekracht meewerkt en het bloed van je kindje sneller komt. Dit was ook een klein prikje in zijn voet, maar binnen een paar seconden was het al klaar. Dus zo kan het ook, dacht ik.
Ook wordt er in de kraamweek een gehoortest gedaan met een klein apparaatje. Mijn zoontje vond dit geen enkel probleem.
Nogsteeds veel pijn
Ondanks de paracetamol en af en toe een ibuprofen, had ik nog veel last van mijn bekken en kon ik ook niet zitten. Op dat moment gaf de kraamzorg aan dat ik wel een gekneusd stuitje kan hebben en mijn bekken scheef kan staan. Hiervoor kan je dan het beste naar de fysio gaan. Vervolgens een afspraak gemaakt en ja hoor, bekken die scheef staan en een gekneusd stuitje. Ook gaf de fysio aan dat een gekneusd stuitje wel 9 tot 12 maanden kan duren voordat dit voorbij is, joepie….. Hij vertelde dat het waarschijnlijk langer gaat duren, omdat ik borstvoeding geef. Dan gaat er meer energie naar de borstvoeding dan naar het genezen van de kneuzing.
Op het moment dat ik dit schrijf, zijn we een dikke 11 maanden verder en het is bijna over.
Verschillende huil geluiden
Wij kregen nog 2 dagen kraamzorg. In deze dagen vertelde de vrouw over verschillende huilgeluiden. “OWH” ik ben moe, “NEH” ik heb honger, “EH” er zit een boertje dwars, “HEH” ik wil een schone luier en “EAIRH” ik heb darmkrampjes. Natuurlijk zijn er genoeg baby’s waarbij je geen verschil kan horen of er simpelweg geen verschil is, maar bij mijn kleine man was er wel verschil. Wij konden vooral het verschil horen tussen de “OWH”, “EH” en “NEH”. Dit hielp enorm, omdat we direct wisten wat hij op dat moment wou. Hij was ook niet echt een huilende baby, dus als hij huilde, wisten we dat we even moesten luisteren.
Kraamtranen
Je hebt vast wel gehoord dat je na een bevalling nog een hele lange poos last kan hebben van hormonen, ook in de kraamweek. Veel vrouwen kunnen erg emotioneel worden en dan heb je “kraamtranen”. Ik had veel emotie en zorgen, maar vond het altijd moeilijk om te uiten, dus hield ik mijn tranen binnen. Totdat mijn kraamhulp dit aan mij zag. Ze zag dat ik het inhield en gaf aan dat het oké is om te huilen, ook al huil je om helemaal niets. Je hormonen zijn nog overal en je emotie waarschijnlijk ook. Gooi het er juist lekker uit; dit kan echt voor opluchting zorgen. Nou, dat deed het ook. Een aantal keren even goed huilen zorgde voor wat meer rust in mij.
Ik dacht echt dat ik raar aangekeken zou worden als ik gewoon moest huilen, omdat ik zo veel van mijn zoontje hou. Zeker niet, dit hoort er echt bij. En voel je ook niet onzeker als je dit niet hebt, als je geen last hebt van die “kraamtranen”. Dat gebeurt ook.
Slapeloze nachten
Ja, natuurlijk slaap je geen perfecte nachten als je een newborn baby hebt, maar ik kies deze moeheid boven het moe zijn in de zwangerschap. Onze kleine man sliep vaak wel 3 uur achter elkaar. We moesten hem vaak even wakker maken om hem te voeden de eerste tijd. Onze kraamvrouw adviseerde ons om vanaf ongeveer 20:00 met ons kleintje mee te slapen, zodat we ook genoeg rust pakken. Dit heeft de eerste week ons goed geholpen. Als het kon, deden we overdag ook even een klein dutje.
Positief afsluiten
De laatste dag van onze kraamweek en ook de laatste dag van onze kraamhulp. De vrouw die het langste bij ons is geweest, vonden wij ook de leukste van allemaal. Ik heb geen slechte ervaring met kraamhulp, want iedereen die wij gezien hebben was aardig en hielp erg fijn. het enige wat ik wat minder vond, is dat het 5 verschillende vrouwen waren.
We vonden het jammer dat ze wegging en hadden daarom een klein bedankje voor haar gekocht. We kregen van haar ook een afscheidscadeautje. Ze had zelf een kledinghanger gemaakt met de geboortedatum, het gewicht, de lengte en de dag van ons zoontje erop. Ik vond dit echt heel erg lief!
Dit was een intense week met veel emotie en ook veel nieuwe informatie. Er was ook veel pijn aanwezig, dus niet bepaald een “roze wolk” gehad, maar er waren genoeg genietmomenten aanwezig!
Geschreven door: Leonie Giacomini 31-03-2025
