De clichés zijn waar – wat echt klopt aan moederschap
wat echt klopt aan moederschap- de clichés zijn waar?. Tijdens mijn zwangerschap en in het eerste jaar met mijn baby hoorde ik ze regelmatig. Goedbedoelde zinnen die bijna elke moeder wel eens naar haar hoofd geslingerd krijgt. Van “je vergeet de pijn zodra je je baby ziet” tot “het is maar een fase”. Op dat moment dacht ik vaak: “Dat zal wel…” of “Dat klinkt mooi, maar zo voelt het nu niet.”
En nu? Nu kijk ik terug op het eerste jaar met mijn kindje en moet ik eerlijk zeggen: veel van die clichés… zitten een kern van waarheid in. Maar niet altijd op de manier zoals je ze hoort. Sommige uitspraken zijn troostend, andere juist frustrerend als je midden in een moeilijke fase zit. Toch zijn het vaak precies die zinnetjes waar je later aan terugdenkt – met een knikje van herkenning.
In deze blog deel ik een aantal bekende clichés die ik in het eerste jaar van het moederschap hoorde. Wat bleek waar voor mij? Wat voelde heel anders? En wat had ik zelf graag eerder willen weten?
Toch zijn er van die uitspraken die in je hoofd blijven hangen, juist omdat je ze zó vaak hoort. En eerlijk? Hoe meer tijd er verstreek, hoe vaker ik dacht: misschien zijn de clichés toch gewoon waar. Niet in elk detail, en zeker niet altijd op het juiste moment, maar vaak raakten ze verrassend goed aan hoe het écht voelt als moeder. Daarom neem ik je mee langs een paar van die bekende zinnen – met mijn eerlijke ervaring erbij.
"Zodra je je baby ziet, vergeet je de pijn
Ik hoorde dit echt best wel vaak van andere moeders, maar het leek mij gewoon belachelijk dat na een bevalling van urenlang, pijnlijke weeën endan nog persen, je daarna de urenlange pijn vergeet als je je kleintje ziet. Letterlijk op het moment dat mijn zoontje op mijn borst lag, vergat ik alles om me heen en wat er aan de hand was. Ik zag alleen hem. Alles werd vaag om mij heen en de geluiden in de kamer werden gedempt. Voor mijn gevoel waren we daar heel eventjes alleen. Een prachtig moment van ontlading en liefde. Dus ja, de pijn voelde ik niet meer… totdat mijn placenta er ook nog uit moest. Ik had geluk, want de placenta was al zo goed als helemaal los en kwam er vrij snel uit, maar de pijn kwam wel eventjes terug. Toen dat ook klaar was, dacht ik direct al aan het cliché dat zo vaak verteld werd. Voor mij klopte het wel dus de cliché is waar.
"Je lichaam is gemaakt om dit te doen"
Zelf geloof ik dit gezegde aan de ene kant wel, maar aan de andere kant weer niet. Ja, een vrouwenlichaam heeft een baarmoeder om een kind te kunnen baren en na de geboorte wordt alles weer op zijn plek gezet door je eigen lichaam, maar ik hoor ook vaak genoeg verhalen dat de ene zwangerschap heel goed ging en de andere echt vreselijk was met allemaal complicaties. Hetzelfde geldt voor bevallingen en postpartum. Ik vind het zeer bijzonder dat iedereen dit weer anders kan ervaren. Aan de ene kant heel mooi dat iedereen zijn eigen verhaal heeft, maar sommige verhalen zijn echt heftig en op die momenten vind ik het lastig om deze clichés dan te geloven. Ik zelf heb een jaar na de bevalling nog steeds pijn door de bevalling. Dus ja, je lichaam is gemaakt om dit te doen en je kan dit! maar het zou niet voor iedereen hetzelfde voelen en soms voelt het ook oneerlijk.
Soms dacht ik bij het horen van al die uitspraken: “Doe normaal.” Maar inmiddels merk ik dat de clichés zijn waar, ook al ervaart elke moeder ze anders.
"Een gezonde baby is het belangrijkste"
Natuurlijk is dit gezegde waar, daar is geen twijfel aan, maar ik denk dat dit gezegde soms wel verkeerd wordt gebruikt. Soms is een zwangerschap en bevalling zo traumatisch voor een moeder, dat je er echt enorm mee kan zitten. Als dan dit gezegde wordt benoemd, kan het soms overkomen alsof de gevoelens van de moeder er dan niet helemaal toe doen, omdat de baby gezond is en dat het belangrijkste is. Dat is ook echt enorm belangrijk, maar ik vind dat een moeder zich niet schuldig moet voelen om de zwangerschap en/of de bevalling niet leuk te hebben gevonden. Het kan zijn dat het heel anders is gelopen dan je zou willen en voor je had gezien. Dat betekent niet dat je niet blij bent met een gezonde baby, nee, zeker niet. Dit zijn emoties die er gewoon mogen zijn en er ook verwerkt moeten worden. Dus ja, dit cliché klopt zeker, maar het neemt niet weg dat jij als mama iets liever anders had gewild en dit moet verwerken.
"Geniet ervan, ze zijn maar één keer zo klein"
1 jaar lang, 365 dagen. Dit lijkt lang en je hebt vast wel jaren gehad die zo sloom leken te gaan. Het eerste jaar van je kindje gaat vaak sloom en enorm snel tegelijkertijd. Je knippert 1 keer en ze zijn een stuk groter. Mijn kindje is ook 1 jaar en als ik het terugkrijg, is de tijd zo vreselijk snel gedaan. Iets in mij zei dat ik veel meer had moeten doen, omdat hij nu al 1 is, maar als ik terugkijk hebben we ontzettend veel gedaan. Ja, hij is nog steeds klein, maar niet zo klein als het eerste moment dat ik hem vasthield. Neem je kleintje mee, ook al lijkt het soms lastig. Neem foto’s of video’s om erop terug te kunnen kijken, of maak een leuke bewaardoos met spulletjes zoals het eerste pakje, de eerste luiermaat en een zwangerschapsboek. Want nu ik terugkijk, raakt dit gezegde mij wel. Dus geniet ervan, ze zijn maar één keer zo klein.
"Borstvoeding is natuurlijk, dus het gaat vanzelf"
Borstvoeding en flesvoeding blijft vaak een wat gevoelig onderwerp voor sommigen. Borstvoeding is inderdaad iets natuurlijks wat een vrouw haar kindje kan geven. Ja, het is inderdaad erg goed en er zitten veel voordelen aan, maar dat betekent niet dat het “vanzelf” gaat. Er zijn moeders die borstvoeding geven en niet veel tegenslagen hebben, maar er zijn ook moeders die echt moeite hebben met het geven van borstvoeding. 1 tot 5% van de moeders heeft niet genoeg melkproductie, tot geen. Maar een groter percentage denkt te weinig aan te maken door bijvoorbeeld stress, pijn, onzekerheid, traag op gang komen van de melkproductie, geen goede aanhaptechniek of borstvoedingsproblemen en geen goede ondersteuning en begeleiding. Dit is zo’n 30-40%. Het kan ook zijn dat er een overproductie is en dat kan ook erg pijnlijk zijn. Het geven van borstvoeding is dus inderdaad een natuurlijk iets, maar de een heeft meer uitdagingen dan de ander. Neemt niet weg dat ik borstvoeding geven wel een magische en mooie ervaring vind om te kunnen doen. Het intieme momentje tussen jou en je kleintje is erg mooi.
"Je leert jezelf opnieuw kennen"
Dit is ook zo’n cliché waarvan ik “Dat valt wel mee, toch?” zeg, maar nee. In het begin valt het inderdaad wel mee, maar na een paar maanden (ik denk na 3 à 4 maanden) begon ik anders naar mijzelf te kijken. Ik vond bijna al mijn kleding echt niet meer mooi en ik voelde me er niet goed in. Je lichaam is natuurlijk ook wat veranderd en daar moet je ook aan wennen. Je prioriteiten zijn veranderd en ik wist niet zo goed wie ik dan was naast “mama” zijn. Dat was/is voor mij nog wel eens lastig. In de tussentijd kijk ik naar kleding waar ik me goed in voel, ook al is het een hele andere stijl dan eerst. Kleine momentjes nemen waarin ik lekker met een vriendin kan kletsen en eventjes lossta van het 24/7 opletten. Ik denk dat heel veel moeders dit wel kennen. Uitvogelen wie je bent naast het moeder zijn. je weer zelfverzekerd voelen in kleding en een goed gevoel daarbij krijgen. Dit gezegde is dan voor mij ook meer dan waar.
"Elk kind ontwikkelt zich op z'n eigen tempo"
Kindjes die vroeg zijn met de ontwikkeling of “laat” zijn met de ontwikkeling. Ze komen er allemaal wel. Het is volkomen te begrijpen dat je je als ouder weleens zorgen maakt over de ontwikkeling van je kleintje. Veel ouders hebben de Oei, ik groei!-app, waarin je sprongetjes bij kan houden en de ontwikkeling die daarbij hoort. De fysio waar wij heen gingen voor mijn zoontje gaf aan dat deze app de ontwikkeling erg vroeg laat zien. zoals staan gaan met een half jaar al. Dit is zeker mogelijk, maar erg vroeg. Dus als je kleintje dit nog lang niet doet, kan je je als ouder dan wel eens zorgen maken. Het ene kindje kan bijvoorbeeld staan van 6 of 7 maanden en het andere kindje staat pas rond 12 maanden. Je kan natuurlijk activiteiten doen die dit kunnen stimuleren, maar dat betekent niet dat je kindje het na de activiteiten gaat doen. Ik wil je meegeven dat je echt wel onzeker mag zijn en je zou best wel eens een kinderfysio kunnen bellen en hiernaar kunnen vragen. Misschien kunnen ze je helpen of je zorgen verlichten, want elk kind ontwikkelt zich in z’n eigen tempo.
"Het is maar een fase"
Als er 1 ding is wat ik vervelend vind om te horen als we even in een lastige periode zitten met ons kindje, is het wel: “het is maar een fase”. Ja, dat snap ik, maar dat neemt niet weg dat het op dit moment lastig is en ik het er even over wil hebben. Ouderschap heeft volgens mij wel een miljoen uitdagingen en er zitten inderdaad een heleboel fases in. Vaak weet je wel dat het een fase is en jullie er even doorheen moeten. Voor mij klopt het cliché zeker, maar het is niet altijd even fijn om dit als antwoord te krijgen wanneer jullie door zo’n fase gaan.
En precies daar merk ik het weer: de clichés zijn waar. In het moment voelt het zwaar, maar achteraf zie je dat het echt weer voorbijgaat.
Clichés hebben zeker een kern van waarheid.
Dus de clichés zijn waar. In veel clichés zit dus wel echt een kern van waarheid. Of het nou een leuk of minder leuk cliché is. Dit is natuurlijk mijn mening en ervaring, dus heb jij zelf iets anders ervaren? dan is dat ook helemaal oké.
Ik wil graag meegeven dat er altijd wel onzekerheden blijven en dat dat oké is. Je bent er niet alleen in. Ook al voel je je niet jezelf en lijkt het enorm ver weg, je vindt jezelf wel weer.
Geschreven door: Leonie Giacomini (05-05-2025)
